AS NOSAS HISTORIAS DE MEDO

               A SANGUENTA VENDIMA

                              Por Paula Fuentes

               Fai tempo nun pobo de San Clodio, Torbeo, fixerase unha gran vendima a que fora xente de moitos pobos e entre eles a avoa de María.

                      Ao chegar ao pobo todos querían pisar as uvas pero un señor moi vello o que naide coñecía meteuse e non deixou que naide máis pisase. Cando xa estaba pisando ao señor deulle un ataque ao corazón e morreu.

                       Días máis tarde fixose o seu enterro e acudiron todos os presentes na vendima a iglesia de San Clodio. No medio da misa unha señora de Folgoso cahamada Estrella , a bisavoa de Antía, fixo parar a misa para decir que non era boa idea facer o seu enterro, pero naide lle fixo caso e marchouse. Sairon a enterralo e xusto cando puxerón a tapa oiuse unha voz de ultratumba que decía: “Pobres inocentes”

                         Nese intre o cementerio explotou e con el morreron todos, menos a avoa de María , que estaba máis lonxe caos demáis porque lle afectara o que lle dixera Estrella e viu perfectamente como todo estaba roto menos a tumba do señor.

                         Ainda agora se vas ao cementerio podes ver a sua tumba intacta e as outras reconstruidas.