Nos quixemos unirnos á xente que o domingo vai homenaxear a esta Gran Galega e aqui vai o noso grao de area.
Na hora do comedor de forma inesperada comenzamos a recitar.A 1º foi Antía con aquelo de:
Castellanos de Castilla
tratade ben ós galegos;
cando van, van coma rosas;
cando ven, ven coma negros.
--Cando foi, iba sorrindo;
cando veu, viña morrendo..
.....................................
A continuación foi Paula-
Adiós, rios;, adiós fontes
adiós, regatos pequenos;
adiós, vista dos meus ollos;
non sei cando nos veremos.
Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criei,...
....................................
Mª Dolores -
Airiños,airiños aires,
airiños da miña terra;
ariños, airiños aires
airiños, levaime a ela.
Sin ela vivir non podo
non podo vivir contenta;..
..........................................
Ivai Irati-
Meiguiño, meiguiño, meigo,
meigo que me namoraste,
vaite de onda min, meiguiño,
antes que o sol se levante...
.........................................
.........................................
Victor-
Nunca humanos ollos viron
o que veu entonces ela,
que si non morreu entonces
foi porque dios n´o quixera:
........................................
.................................
David-
Eu be sei destes tormentos
que consomen e devoran,
dos que fan xemer os ventos,
dos que morden cando choran.
................................................
..............
Antía-
Fará domingo 150 anos unha muller publicou un libro de poemas en galego o libro chamase "Cantares
Gallegos a muller ROSALIA DE CASTRO
No hay comentarios:
Publicar un comentario