O Quercus suber L. , Nome cientifico do alcornoque , sobreira ou cortizeira ,é unha árbore orixinaria do norte de África e do sur de Europa .Habita en zonas frescas e abrigadas dos bosques.
Pode alcanzar unha altura de 25m .Asúa raíz principal é penetrante e as secundarias producen renovos .
O tronco é curto ,groso e dereito .A cortiza ,grisácea nos troncos non descortizados ,pasa a ser vermella nos descortizados .A copa é máis ou menos estendida e algo irregular .As follas son ovaladas oblongo- lanceoladas ,con bordes enteiros ou cuns pequenos dentes espiñentos ,agudas, co nervio medio sinuoso ,de cor verde escura na face ,blanquecinas no envés .As flores masculinas primeiro son avermelladas e despois amarelas; as femininas están solitarias ou reunidas en grupos pouco numerosos ..As flores aparecen entre maio e xuño e poden pesistir ata o outono .O froito,de cor castaña avermellada ,é ovoide e ríxido .Madura entre setembro e xaneiro .
A cortiza úsase para fabricar obxectos de corcho e as landras de alimento para o gando , sobretodo o porcino.
O PRADAIRO
O Hacer pseudoplatanus L. é o nome cientifico do pradairo ,arce,sicómoro ou falso plátano .É orixinario do centro e do sur de Europa ,habita en solas fértiles e profundos de bosques caducifdios e vales, especialmente nas montañas de Lugo e Ourense .
raices superficiillas.O tronco é dereito ea cortiza ,lisa e grisácea,ós 30 anos vólvese gretada e desprénde en pequenas placas .A copa é alta ,ovoide,ampla e densa .As follas teñen cinco lóbulos irregularmente dentados ,base acorazonada e cor verde escura na face e máis clara no envés .No outono as follas antes de caer adquieren unha tonalidade amarela_dourada moi caraterística .As flores son pequenas ,amarelo- verdosas e agrúpanse en acios de 6-12 cm,colgantes de longos pedúnculos .Aflor aparece á vez que as follas ,en primavera .O froito ten ás de cor verde tintada de vermello e madura entre setembro e outubro . Utilízase como ornamental en paseos ,estradas, parques e xardíns .A súa Madeira é moi estimada por ebanistas e torneiros e a leña é un bo combustible.
Salgueiro: Nome científico: Salíz atrocinerea
Árbore diocia ata 8-15m. Tronco curto e dereito. Cortiza grisácea ou parda e profundamente gretada cando é adulta. Copa aptamente cónica.
Follas: De 5-16 cm caedizas, simples, alternas con estípulos grandes e anchos que caen.
Flores: Unisexuais, verdosas ou amarelas,con envolta floral reducida a unha estructura nectarífera e provistas dunha escama pilosa de ápice escuro.
Froito: É unha cápsula de 7mm, ovado, cónica tomentosa que se abre na madurez por dúas valvas.
Habita en ribeiras de cursos de auga.
É o salgueiro máis común e pódese atopar por toda Galicia.
A Madeira, moi lixeira emprégase na confección de mangos de ferramentas, palillos mixtos etc.
No hay comentarios:
Publicar un comentario